Καλώς ήρθατε!!!!

Ο,τι συζητάμε σ'ενα καφεδάκι.. Πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά, τηλεοπτικά και άλλα πολλά θεματα..!!!

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ελλάς το μεγαλείο σου!!




Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της χθεσινής ημέρας… Μια μεγαλειώδης συγκέντρωση κατέληξε για μια ακόμα φορά σε αμαύρωση της, χάρη στην βίαιη επίθεση που δέχτηκε ο πρώην Υπουργός και νυν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης.

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε το συμβάν και οι εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου. Αυτό που δεν μπορώ ποτέ να καταλάβω στις ημέρες της απεργίας, αν και συμμερίζομαι απόλυτα τις ανησυχίες, τους αγώνες και το δικαίωμα όλων των εργαζομένων για απεργία, είναι το λόγο που οι απεργίες των δημοσιογράφων, που κατ’ εμέ ασκούν λειτούργημα, συμπίπτουν πάντα με τις γενικές απεργίες όλων των εργαζομένων. Αυτό συνέβη και το Μάιο να σας θυμίσω, στις 4 Μαΐου που είχαμε 4 νεκρούς και μετά την επαλήθευση της είδησης έσπασαν την απεργία.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Εκλογες 2010: αυτοδιοικητικές ή αντιμνημονιακές;

Κάθε φορά τις εκλογές τις ζούσα από μέσα.. Διενέργεια exit polls, μεταφορά αποτελεσμάτων, μόνο γραμματέας δεν έχω πάει και φέτος που το σκόπευα, κληρώθηκα μέλος της εφορευτικής επιτροπής. Έβρισα, αναθεμάτισα, αλλά τελικά πήγα... Ήθελα να δω τις νέες εκλογές απο μέσα, η διαστροφή του επαγγέλματος βλέπετε, ε μη με ρωτήσετε τι επάγγελμα, ας κρατήσουμε και κάτι κρυφό.. Και εκτός των άλλων και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γράψω το επόμενο άρθρο μου. Τι πρώτα να γράψω γι'αυτές τις εκλογες;


Για το ότι αν και πολιτικό ον απο τη φύση μου, δεν είχα ΚΑΝΕΝΑ ενδιαφέρον να παρακολουθήσω καμία πολιτική συζήτηση; Για το οτι ηταν η πρώτη φορά που αυτές οι εκλογές ενδιέφεραν και τους Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες; Για το οτι ήταν η πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση που οι Έλληνες γύρισαν την πλάτη σε πολιτικούς κόμματα και δικομματισμό; Τι να πρωτοπω;

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Οι θετικές ειδήσεις και οι επιδράσεις τους στην παρούσα Ελλάδα

Ακούμε συνέχεια για την οικονομική κρίση, προβλήματα, ανεργία, επιτόκια και φόρους που ανεβαίνουν, επενδυτές που φεύγουν, επιχειρήσεις που κλείνουν... Αυτή είναι η πραγματικότητα.. Αλλά είναι μόνο αυτή; Η πραγματικότητα στη ελληνική κοινωνία απαρτίζεται μόνο από άσχημα γεγονότα και δυσοίωνα; Ευχάριστα γεγονότα δε συμβαίνουν σ' αυτόν τον κόσμο;

Εγώ ξέρω να σας πω και μάλιστα πολλά! Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η διάσωση των μεταλλωρύχων στη Χιλή!




Ένα θαύμα της ανθρώπινης υπομονής και επιμονής για ζωή. Θαμμένοι σε βάθος 200 μέτρων κάτω από τη γη, έκαναν υπομονή δύο μήνες και κάτι, πιστεύοντας ότι η σωτηρία τους είναι κοντά. Ένα σύγχρονο θαύμα του 21ου αιώνα, χάρη στην τεχνολογία... Κάτι που δε θα γινόταν κάποια χρόνια νωρίτερα... Κι όμως, έγινε!! Και προβλήθηκε από τα μέσα...

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Το ιντερνετ και οι ποικίλες επιδράσεις του στις ανθρώπινες σχέσεις...

Το ίντερνετ αποτελεί το μέσο που ξεκίνησε την επανάσταση του τα τελευταία χρόνια και αποτελεί κατά τη γνώμη μου το μέσο του μέλλοντος. Δημοσιογραφία, υποκριτική, σειρές, cd, μουσική, ενημέρωση είναι μερικά μόνο από τα πράγματα που προσφέρει. Τι γίνεται όμως με τις ανθρώπινες σχέσεις? Τις βοηθάει ή τις καταστρέφει?
Χρυσή συνταγή δεν υπάρχει. Άλλοι έχουν βρει το άλλο τους μισό και άλλοι έχουν χάσει φίλους και γνωστούς, γιατί έμειναν προσκολλημένοι σε μια εικονική πραγματικότητα, που θεωρούν λανθασμένα ότι είναι η ίδια η πραγματικότητα.



Το διαδίκτυο κρύβει κινδύνους και μπορεί να καταστεί άκρως επικίνδυνο και εθιστικό ειδικά για τα παιδιά. Όταν εμείς ήμασταν παιδιά, παίζαμε στις αλάνες, μιλούσαμε με τους συνομηλίκους μας και τους μεγαλύτερους, τώρα τα παιδιά είναι μπροστά σε μια οθόνη και αυτό δεν είναι καλό... Όχι επειδή δεν παίζουν, αλλά γιατί με το παιχνίδι τα παιδιά κοινωνικοποιούνται και αποκτούν δεξιότητες που δεν τις κατακτούν με άλλον τρόπο...

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Η πολιτιστική αύρα του Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη

Ο Σεπτέμβρης σηματοδοτείται πάντα από διάφορες δράσεις στο κέντρο της πόλης. Η Διεθνής Έκθεση και τα Δημήτρια μεταμορφώνουν την πόλη μας και την κάνουν διαφορετική.. Φέτος όμως σαν κάτι να άλλαξε... Ένας νέος αέρας σαν να μας ανανέωσε όλους και να μας έκανε να αναλογιστούμε, ότι αν θέλουμε, μπορούμε να ζήσουμε σε μια πολύ ωραιότερη πόλη απ' αυτήν που πιστεύουμε ότι ζούμε...
Το σύνθημα δόθηκε από την ΔΕΘ και τις εκδηλώσεις της με τις συναυλίες των έντεχνων καλλιτεχνών που τη διάνθισαν, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να παρακολουθήσω καμία.. Δεν πειράζει.. Νext time.. δρώμενα όμως δεν τελείωσαν εκεί... Το φεστιβάλ του εστιατορίου Ζύθος έκανε αισθητή την παρουσία του στην πόλη με την φωνή του Χρήστου Θηβαίου την περασμένη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010 στα Λαδάδικα.


Μελωδίες αγαπημένες, Καββαδίας, Μικρούτσικος, πολύς κόσμος, μπύρα και κρασί να ρέουν άφθονα και μια γλυκιά μελαγχολία από τα τραγούδια του Θηβαίου να συνθέτουν το σκηνικό..

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Ενάντια στην ξενοφοβία με ένα αυτοκίνητο και έναν καναπέ!!!

Μεγαλώσαμε σε μια εποχή που το παιχνίδι στις αλάνες και ο καιρός που τα κλειδιά ήταν πάνω στην πόρτα ήταν μια συνήθεια ετών από παλιά. Τώρα αυτό μοιάζει με ιστορία βγαλμένη από βιβλία, όπως ακριβώς και για μας οι ιστορίες που ακούγαμε από τους γονείς μας. Είναι όμως η πλειονότητα των νέων ανθρώπων τόσο επιφυλακτικοί; Μήπως υπάρχουν και κάποιοι που δεν εντάσσονται σ' αυτή την κατηγορία;
Το carpooling και το couchsurfing κερδίζουν ολοένα και περισσότερους πόντους στη σύγχρονη κοινωνία, προσφέροντας οικονομία σε συνδυασμό με παρέα. Δυο εντελώς διαφορετικές λέξεις αλλά με εφάμιλλο νόημα, την αντίσταση στην αλλοτρίωση, την απομόνωση και την ξενοφοβία που κυριαρχεί στην εποχή μας.



Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Hope wanted...

The article that follows was written on Saturday 1st of May but it was lost in a weird way due to the computer. I present it to you more or less the same including the events of the last days.
Due to the evolutions of this economic crisis and the measures that will be announced tomorrow by the government and the International Μonetary Fund I decided to share some of my thoughts with you.

We live in the era of the economic crisis. The unemployment is raising and this is not based on the evidence by the national Statistic Agency but it's based on the experience I have from my job. The renewals of the IKA health books* for the year 2010 were 40% conducted based on the certifications that were administered by the Unempolyment Fund (but they were the certifications for the previous year). I am sure that the percentage will raise dramatically in 2010.

So the salaries were reduced, the collection of the indirect taxes through VAT would lead to the reduction of the current income because always the consumer pays the price and more specifically the low-paid consumer....
So with a reduced income, without the 13th and 14th salary and the increased prices of products in what way are we supposed to survive?? Under normal circumstances, I would say that the condition we face is an economy in recession... But what comes out eventually is that we are going straight away in a phase of stagflation, where the coexistence of inflation and unemployment at the same period, is the most intractable problem even for the gurus of economy theory.

Besides that, the national debt of Greece and the public deficit that has reached 13% wasn't "achieved" by one government.
We are all responsible for the situation we have come to live in. All the politicians that have embezzled state revenues, that have taken money from the E.U. in order to make productive investments and eventually the money ended up to the politicians' pockets . We are ALL responsible including me. We are responsible for the politicians we vote for and the mentality we have...

Is there a hope for this country after all?? After the end of a contract, a postgraduate degree that I will hopefully get next month and a period in Athens that ends, I wonder honestly where we are going to.... If someone told me 5 months ago, that when my contract ends, the situation of the economy would be in such a mess, I would'nt believe nobody. And no, I don't want any comfort or anything like that....
I didn't get the job as a stager in order to be a permanent employee in the public sector. Βesides,I took part in the protest marches in November only for the sake of my civil rights-which were chalenged by that time,too..

Now what??
A society at empasse...
An economy near bankruptycy...
And a voice that is becoming less and less powerful every day...

"There is still hope..."
What hope??? What hope are we talking about??

We should all study for a better future... To get in a University, to finish our studies on time, to read in case we get in the National School of Government with MERITOCRACY, in order to have a secure future and-eventually- not getting anything from that, to get a postgraduate degree in order to get marks for the examination for becoming an employee in the public sector..and WHY all these?????

To end up with the basic salary of 740€ before and 600€ now?? For a future that looks uncertain??? To end up saying not that we will get our own house, but that we will be grateful if we have a job even with 600€??

Yes what I 'm saying may sound black, pessimistic, exaggerated, but this is my reality... A cruel reality at this moment...

But certainly not more than yesterday's reality.In 2010,we ended up mourning human loses in one of the most peaceful protest marches that took place in Greece after the 1974 dictatorship..
Not more cruel than the death of 3 young people and an unborn life that was lost before it could see the light of the sun....
Τhe human loses are: the 32 year old pregnanant Aggeliki Papathanasopoulou, 35 year old Aggeliki Zoulia and 36 year old Epameinondas Tsakalis...
Three young people that their only mistake was that they went to their jobs at the morning of the strike, without having the right to strike, as "rumours has "it"...
Under the threat of being fired, they satyed to their positions,although they asked several times to leave the bank at 12 o'clock before the protest march starts....

And then there is another crucial question: those silly people that threw the bombs, what did they have in their mind??? It's quite certain that they intended to bring death... That's what the testimonies of the eyewitnesses say... The death of their fellow citizens??? That's where we ended up??? Is there a civil war and we don't know it?? Because as far as I remember the last time I checked history, I saw that the last time that there was civil war in Greece was in 1946-1949. Oh yes I forgot... In Greece we ALWAYS have civil war... Between the political parties, between the social classes, between teams... EVERYWHERE...

Now it's time that every single one of us will contribute to the social change... In the extend we can and if we are capable of that...

If we want to have a better world... A world and a country with more justice, where the guilty will pay and be in prison...

And if all this sounds to you utopian or unreal, let me at leat to do that... DREAM... It doesn't cost anything... But yes I forgot, this is also not allowed...



*IKA = the bigger insurance organisation in Greece
Helath books = in Greece every worker has each one health book, where the prescriptions of the medicine are written and it is renewed every year according to the revenue stamps every worker has.

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Η Θεσσαλονίκη σε ρυθμούς συναυλιών

Ο Σεπτέμβρης έφτασε, τα σχολεία άνοιξαν και η 75η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης 'ανοιξε τις πόρτες της. Τα τελευταία χρόνια η διοργάνωση συναυλίων απο γνωστούς καλλιτέχνες έχει γίνει πλέον θεσμός και φέτος έχουν την τιμητική τους οι "έντεχνοι" καλλιτέχνες..

Πηγή: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAU68lhmTS-zl4dbz-HpyK2SVn7YeiBUdBgc08SvI0y6P0AY29WdN_kKaSEf3epl_ozk0WrPpPyC3yZbBFUL-iQMLvvBwSgeulD0s9ZVFVxxS2FsGY1-WhFlEKbcuPOIxReyDgKeEzjbk/s400/sadasdadas.JPG


Η αυλαία ανοίγει σήμερα Τρίτη με τον Φίλιππο Πλιάτσικα και τον Μύρωνα Στρατή, ενώ τη σκυτάλη παίρνουν τις επόμενες μέρες:

Τετάρτη 15/9: Γλυκερία, Μελίνα Ασλανίδου, Γιώργος Λιανός
Πέμπτη 16/9: Ελεονώρα Ζουγανέλη, Δήμος Αναστασιάδης
Παρασκευή 17/9: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Κότσιρας
Κυριακή 19/9: Νατάσσα Θεοδωρίδου


Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Αδελφοί Κατσιμίχα, 9 χρόνια μετά...


Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είν' όπως παλιά, μένει όμως ακόμα ένα πείσμα, που δεν είναι συνήθεια μοναχά....

Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η χτεσινή συναυλία των αδελφών Κατσιμίχα.. Σα να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τη συναυλία τους το 2001 στο Θέατρο Γης... Μια αποχαιρετίστηρια συναυλία που "μάζεψε" το έντεχνο κοινό της Θεσσαλονίκης.. Τότε μόλις είχαμε τελειώσει το Λύκειο και ξεκινούσαμε τις εξόδους μόνοι μας. "Τίποτα δεν είναι όπως παλία..", αυτό είναι το μόνο σίγουρο, μεγαλώσαμε κι εμείς κι αυτοί, αλλά και "τίποτα δεν έχει αλλάξει", μιας και νομίζεις ότι τους άκουσες προχτές... Στην ουσία τους ακούς, γιατί τα τραγούδια τους είναι διαχρόνικα... Στιγμές συγκινητικές, ιστορίες και θύμησες που κουβαλάει το κάθε τράγουδι πάνω του, τόσο για τον καλλιτέχνη όσο και για τον ακροατή... Τις προσωπικές ιστορίες του ακροατή τις γνωρίζει ο καθένας για τον εαυτό του, αυτές του δημιουργού και του καλλιτέχνη όμως αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας χτες ο Χάρης Κατσιμίχας, με το μοναδικό χιούμορ που τον διακρίνει.

Αλλαγή ονόματος του blog!!!!


Το ονομα του blog αλλαξε!!
Ο λογος αλλαγής??? Γιατι προτιμώ να έχω το πραγματικό μου όνομα και ουχί ψευδώνυμο που με παραπέμπει αλλου...!! :-)
Πλεον με βρισκετε σ'αυτη τη διευθυνση!! :-)

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

To blog or not to blog

Το παρόν άρθρο δεν αποτελεί δικό μου άρθρο, είναι απόσπασμα του άρθρου "To blog or not to blog" ,από τη δημοσιογράφο Έλενα Λεμονίδου, απο το free press περιοδικό της Θεσσαλονίκης Libre, τευχος Αυγούστου 2010... Γράφτηκε επ'αφορμής της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια και της μετέπειτα σύνδεσης του με το δημοφιλέστερο blog στην Ελλάδα το troktiko.gr. Το άρθρο αναπαράγεται για ενημερωτικούς και προσωπικούς λόγους......
Σας το παραθέτω:

ΑΝΩΝΥΜΙΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ;

Προς μεγάλη απογοήτευση των εκπροσώπων της "επίσημης" δημοσιογραφίας, που έκαναν λάβαρο στον αγώνα τους κατά των blogs την ανωνυμία τους, η ανωνυμία των ενημερωτικών blogs φαίνεται να μην ενοχλεί τους επισκέπτες τους. Κι ίσως είναι αυτή ακριβώς η θολή ταυτότητα του γράφοντος, που τους κάνει πιο επιφυλακτικούς και τους βοηθάει να σταθούν με κριτική ματιά απέναντι στα λάθη και τις υπερβολές των παρορμητικών "επαναστατών" του διαδικτύου και να κρατούν μικρό καλάθι απέναντι στις αστήρικτες καταγγελίες και στις στοχευμένες καταχωρήσεις. Ακόμη και οι δείκτες επισκεψιμότητας αποδεικνύουν ότι το "κοινό" της blogόσφαιρας έχει ένα φίλτρο ή ένα ένστικτο, αν θέλετε, για να ξεχωρίσει εκείνα που δεν κοροϊδεύουν και δεν αποπροσανατολίζουν. Και ναι! Επιλέγει και ξεχωρίζει ακριβώς αυτά τα blogs που επιλέγουν οι "έγκυροι και έγκριτοι" να "ξεκοκκαλίζουν" καθημερινά για να γεμίσουν τις στήλες τους. Αποδεικνύοντας έτσι ότι η blogογραφία δεν είναι το αντίθετο της δημοσιογραφίας αλλά το συμπλήρωμα της.

Το υπόλοιπο άρθρο θα το βρείτε στην διεύθυνση:
http://libre.gr/magazine/index.asp?issue_id=72 σελ. 20-24.

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Xορός κατω απ'τα αστέρια...

Δυο μολις μέρες μετά την Αυγουστιάτικη πανσέληνο, η Θεσσαλονίκη φόρεσε τα καλά της και υποδέχθηκε στη Μονή Λαζαριστών μια βραδιά tango διαφορετική απο τις υπόλοιπες.



Οι tangueros της πόλης μας κλήθηκαν να χορέψουν και να διασκέδασουν υπό το φώς των αστεριών σε μια υπαίθρια milonga που διοργάνωσε η Μονή Λαζαριστών σε συνεργασία με τη σχολή χορού Tango Room - Music Workshop. Η εκδήλωση ήταν ανοιχτή για το κοινό και πέρα από τις συνηθισμένες φιγουρες των ερασιτεχνών, υπήρχε και αντίστοιχο show από τους δασκάλους και τους μαθητές της σχολής χορού.
Υπήρχε όμως και ζωντανή μουσική από τους Loco de Atar στη βραδιά που κύλησε όμορφα με γνωστές κλασσικές μελωδίες του Carlos Gardel και άλλων μουσικών της δεκαετίας του 1930. Μουσική έπαιζε όμως και ο Παναγιώτης Σαχίδης, ο ιδιοκτήτης του Tango Bar στη Θεσσαλονίκη, που άνοιξε τις πόρτες του το 2007, "έτσι για να έχουμε κάπου να χορεύουμε..."



Το tango για τους λάτρεις του δεν ειναι απλά ένας χορός, είναι μουσική, ελευθερία, κίνηση, πάθος, όπως έλεγαν και οι Tango Fire σε παράσταση τους "it is sex with the legs"..
Το tango αγαπητοί αναγνώστες προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιας και εξελισσεται ταχύτατα στην πόλη μας, το μόνο που περιμένει είναι εσάς να το ανακαλύψετε...

Το άρθρο αφιερωμένο σε δυό ψυχές που περιμέναν όλο το βράδυ να χορέψω δυό χορούς και να φύγουμε... Αφιερώμενο στις κολλήτες μου, Λιλή και Λίνα... Κοπελουδες muchas gracias!!!

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Διακοπές στη Λευκάδα χωρίς αμάξι...

Όλοι λένε ότι αν δεν πας σε νησί με αμάξι δεν το γυρνάς όλο και δεν το βλέπεις, όπως θα πρεπε. Ε λοιπόν εγώ έχω βαλθεί να σας αποδείξω το αντίθετο και να σας ξεναγήσω σε ένα πανέμορφο νησί με εξωτικές παραλίες που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απο τις αντίστοιχες της Χαβάης.
Καλως ήρθατε στη Λευκάδα!!!!!

Πώς θα φτάσω????

Ξεκινάμε απο τα απολύτως βασικά για το ταξίδι μας στη Λευκάδα χωρίς αμάξι.. Εν αντιθέσει με τους λοιπούς οδηγούς θα ξεκινήσω την ξενάγηση μου με το πώς φτάνουμε στη Λευκάδα και με ποιόν τρόπο.

Μια υπεροχη λέξη που θα σας συντροφέυσει απο την αρχή μέχρι το τέλος των διακοπών σας στη Λευκάδα και για να είμαι ειλικρινής και μέχρι την επιστροφή σας στο σπίτι σας είναι το ΚΤΕΛακι...



Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Σαμοθρακη: Ο ιδανικός προορισμός για εναλλακτικές διακοπές και κάμπινγκ..!

Αν δεν ανήκεις στο χώρο της αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μή, η αλήθεια είναι ότι ίσως χρειαστείς λίγο παραπάνω χρόνο απο το κανονικό για να προσαρμοστείς στη Σαμοθράκη, τους ρυθμούς της και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεσαι.. Άπαξ και το συνηθίσεις όμως, θα απολαύσεις σίγουρα και εγγυημένα, όλα αυτά που σου προσφέρει απλόχερα το νησί: ηρεμία, γαλήνη, ησυχία, άγρια φύση και λίγες παραλίες που όμως αρκούν για να σε ξεκουράσουν και να σου προσφέρουν ένα δροσερό μπάνιο στη θάλασσα.!

Σαμοθράκη=φύση, βουνά, ρέματα, πεζοπορία και φυσικά βάθρες... Τι είναι οι βάθρες?? Φυσικές πισίνες που δημιουργούνται απο μικρούς ή μεγάλους καταρράκτες μέσα στα βουνά και μπορεί ο καθένας να περπατήσει μέχρι εκεί για να κολυμπήσει μέσα σ'αυτές και φυσικά για να απολαύσει το θέαμα..

Οι πιο γνωστές βάθρες λένε ότι βρίσκονται στο ρέμα του Φονιά, και οι πιο δύσκολες θα συμπλήρωνα εγώ, συγκρίνοντας το ρέμα του Φονιά με τη Γριά Βάθρα.
Οι πληροφορίες για το Ρέμα του Φονιά λέγανε για περπάτημα μισής ωρας με 40 λεπτά, εμείς επειδή δεν είμαστε και σούπερ αθλητικοί τύποι το κάναμε μιαμιση ώρα..!! Βεβαία βγάλαμε και τις απαραίτητες φωτό, βλέπαμε τη φύση κλπ. Σκοπός όπως λένε είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός, ειδικά όταν έχεις και μια ρίξη μηνίσκου να προσέξεις.. ;-)



Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Δημοκρατία= λαϊκή κυριαρχία ή πολιτική αναρχία??


Ζούμε στην εποχή της μίζας, των σκανδάλων και της οικονομικής κρίσης..
Ακούμε συνεχώς για "οικονομικά σκάνδαλα", που "σκάνε μύτη" τον τελευταίο καιρό. Αλήθεια ποιόν κοροϊδεύουμε?? Μήπως όλοι εμείς δεν γνωρίζαμε όλα αυτά τα σκάνδαλα και δεν πράτταμε ποτέ τίποτα γι αυτά?? Και τώρα κάνουμε πως εκπλαγήκαμε τάχα?? Μήπως δεν ξέραμε όλοι μας ότι οι πολιτικοί καταχρώνται το δημόσιο χρήμα, παίρνοντας μίζες, κατασπαταλώντας το, διορίζοντας το σύνολο των συγγενών τους σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, που με βάση το νόμο είχαν τη δυνατότητα να πράξουν???

Η μήπως τάχα εκπλαγήκαμε από τους φόρους που δεν έχουν πληρώσει τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, αλλά και διάσημοι γιατροί του Κολωνακίου?? Ποιον κοροϊδεύουμε??
Τους ευατούς μας ή τους άλλους? Αυτό που πληρώνουμε τώρα είναι η παροχική και η επιδοματική πολιτική της δεκαετίας του 1980, το δάνειο που είχαμε πάρει τότε και πάνω απ' όλα την ανοχή που δείξαμε όλοι μας τα τελευταία 30 χρόνια στους πολιτικούς και την πρακτική τους. Τις πελατειακές σχέσεις με βάση τις οποίες ψηφίζουμε χρόνια τώρα πληρώνουμε, και το θεωρώ τουλάχιστον υποκριτικό να κάνουμε ότι τάχα εκπλαγήκαμε από αυτήν την εξέλιξη και τις αποκαλύψεις? Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε στο πετσί μας τα περισσότερα σκάνδαλα που δεν κατάφερε η Νέα Δημοκρατία να καλύψει... Για τι αν κάποιος γυρίσει να μου πει ότι δεν είχαν γίνει παρόμοια σκάνδαλα κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, συγγνώμη αλλά δεν δύναμαι να κάνω κάτι άλλο από το να καγχάσω δυνατά..

Απλά οι Νεοδημοκράτες ήταν άπληστοι και πέσαν σαν τα κοράκια να φάνε ό,τι προλάβουν κι έτσι αποκαλύφθηκαν τα πιο τρανταχτά οικονομικά και μη σκάνδαλα της δεκαετίας: ο Ζαχόπουλος, οι υποκλοπές της Vodafone, η Siemens, οι φωτιές, οι κουμπάροι κλπ.



Όλα θα ήταν διαφορετικά σε μια κοινωνία με την άρση της βουλευτικής ασυλίας και πρέπει να το καταλάβετε κύριοι... Ο κόσμος αν δεν δει πολιτικούς πίσω από τα κάγκελα, η κοινωνική εξέγερση, είναι προ των πυλών..
Αλλά δεν αυταπατώμαι ότι θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο... Άλλωστε η μόνιμη απάντηση σε φίλους απο το εξωτερικό για την καταστάση στην Ελλάδα είναι: "Και τι περιμενείς?? Στην Ελλάδα ζούμε. Τι περιμένεις?"

Τι με ρωτάτε?? Αν υπάρχει λύση σε όλη αυτήν την κρίση που ζούμε? Ναι υπάρχει.. Κι εξαρτάται από ΣΕΝΑ,από ΜΕΝΑ, από ΜΑΣ, τους ΠΟΛΙΤΕΣ...
Αν δεν σηκωθούμε όλοι μας από τον καναπέ τώρα κι αν ΔΕΝ αλλάξουμε συνείδηση τώρα, όταν θα χρειαστεί να γίνει αυτό, θα έχουμε πιάσει πάτο, θα έχουμε κηρύξει πτώχευση όπως η Αργεντινή πριν 9 χρόνια και θα έχουμε δέσμευση των καταθέσεων μας.. Η αλλαγή της πολιτικής κατάστασης μην αυταπατάστε ότι εξαρτάται από άλλους... ΕΜΕΙΣ είμαστε η δύναμη αυτού του τόπου... Δημοκρατία έχουμε κι αυτό ουσιαστικά σημαίνει λαϊκή κυριαρχία.



Στο χέρι μας είναι να ΜΗΝ ξεχάσουμε αυτό που συμβαίνει τώρα και στις επόμενες εκλογές να πάθουμε το γνωστό Αλτσχάιμερ, ενδιαφερόμενοι για τα ατομικά μας συμφέροντα, ψηφίζοντας λαμόγια προκειμένου να βολευτούμε... Σε όλα αυτά συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου...

Κατέχουμε ένα πολύ σημαντικό όπλο στα χέρια μας, την ΨΗΦΟ... Ας την χρησιμοποιήσουμε όπως ΜΠΟΡΟΥΜΕ για τη βελτίωση της ζωής μας..

Μπορούμε να το πράξουμε, το ζήτημα είναι βέβαια αν θέλουμε....

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Αντιγόνη Δρακουλάκη: Μια συνέντευξη που θα συζητηθεί...



Συνέντευξη στο tralala.gr και στη Θωμαή Καραθάνου έδωσε πριν απο λίγες μέρες η ηθοποιός Αντιγόνη Δρακουλάκη και μίλησε για όλα.. Το πως ασχολήθηκε με την υποκριτική, την ιδιότητα της ως δασκάλα-καθήγητρια, το θέατρο, τη μουσική, την τηλεόραση καθώς και για την κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα..

Σκόπευα να γράψω ένα άρθρο για την Αντιγόνη οσονούπω, αλλά νομίζω ότι η συγκεκριμένη συνέντευξη με κάλυψε πλήρως και μιλάει από μόνη της..
Γνωρίστε λοιπόν κι εσείς την Αντιγόνη Δρακουλάκη!!

http://www.tralala.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=3412%3Aantigoni_drakoulaki&Itemid=17"

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Ζητείται ελπίς

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε το Σάββατο 1η Μαΐου αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο χάθηκε… Σας το παραθέτω κατά πρόσεγγιση διανθισμένο με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών…
Επ’ αφορμής των εξελίξεων της οικονομικής κρίσης και των αυριανών μέτρων που θα ανακοινωθούν από την κυβέρνηση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μου μαζί σας…

Ζούμε στην εποχή της οικονομικής κρίσης..
Η ανεργία αυξάνεται και όχι με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ούτε με βάση τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, αλλά με βάση την εμπειρία από τη δουλειά.. Οι ανανεώσεις των βιβλιαρίων υγείας του ΙΚΑ για το 2010 έγιναν σε ποσοστό 40% με βάση βεβαιώσεις που χορηγηθήκαν από το ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ και μάλιστα για το έτος 2009… Το 2010 το ποσοστό είμαι σίγουρη ότι θα ανεβεί δραματικά…

Οι μισθοί λοιπόν μειώθηκαν, η είσπραξη έμμεσων φόρων μέσω του ΦΠΑ θα έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση του πραγματικού εισοδήματος, γιατί όπως πάντα ο καταναλωτής πληρώνει το τέλος και μάλιστα ο χαμηλόμισθος… Με μειωμένο εισόδημα λοιπόν, χωρίς 13ο και 14ο μισθό και αυξημένες τιμές στα προϊόντα πως ακριβώς θα επιβιώσουμε??? Υπο νορμάλ συνθήκες, αυτό που θα έλεγα, ότι μας χαρακτηρίζει, είναι ότι η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση… Αλλά αυτό που προκύπτει τελικώς, είναι ότι βαδίζουμε ολοταχώς σε μια τάση στασιμοπληθωρισμού, όπου η συνύπαρξη ανεργίας και πληθωρισμού μαζί στην ίδια περίοδο, αποτελούν ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα ακόμα και για τους γκουρού της οικονομικής θεωρίας..

Εκτός των άλλων, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και το έλλειμμα που έχει εκτιναχθεί στο 13% δεν οφείλεται σε μια μόνο κυβέρνηση.. Υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία ζούμε είμαστε όλοι μας… Ολοι οι πολιτικοί που έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, που έχουν φάει με χρυσά κουτάλια, που έχουν λάβει χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία παραγωγικών επενδύσεων και τελικά όπως πάντα κατέληξαν στις τσέπες κάποιων…
Υπεύθυνοι είμαστε ΟΛΟΙ εμείς, κι εγώ μέσα σ’ αυτούς.. Ειμαστε υπεύθυνοι για τους πολιτικούς που ψηφίζουμε, για τη νοοτροπία που έχουμε, για το βόλεμα στο οποίο βρισκόμαστε…

Τελικά υπάρχει ελπίδα γι αυτήν τη χώρα??
Μετά από μια λήξη σύμβασης, ένα μεταπτυχιακό στο χέρι καλώς εχόντων των πραγαματων σε ένα μήνα το πολύ, και μια περίοδο στην Αθήνα που λήγει, απορώ πραγματικά που βαδίζουμε….. Αν πριν από 5 μήνες μου λέγανε ότι όταν λήξει η σύμβαση μου, η κατάσταση της οικονομίας θα βρισκόταν σ’ αυτό το χάλι δεν θα πίστευα κανέναν.. Και όχι δεν έχω όρεξη ούτε για παρηγοριά ούτε για τίποτα… Ούτε πήγα στα stage για να γίνω μόνιμη, ούτε προσέβλεπα ποτέ σε κάτι τέτοιο… Και όταν κατέβηκα το Νοέμβρη στις πορείες κατέβηκα για τα κεκτημένα δικαιώματα που τότε μου αμφισβητούσαν ακόμα και αυτά…

Τώρα λοιπόν τι???
Μια κοινωνία σε τέλμα….
Μια οικονομία στα πρόθυρα της χρεωκοπίας….
Και μια φωνή που ακούγεται ολοένα κα πιο αδύναμη….

«Υπάρχει ακόμα ελπίδα…»
Ποια ελπίδα??? Για ποια ελπίδα μιλάμε ακριβώς???

Να διαβάζουμε όλοι εμείς υποτίθεται για ένα καλύτερο αύριο… Να μπούμε στο Πανεπιστήμιο, να βγάλουμε τη σχολή στα τέσσερα χρόνια, να διαβάσουμε μπας και μπουμε ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ και με το σπαθί μας στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης για να έχουμε ένα σίγουρο μέλλον, αλλά να μην τα καταφέρνουμε, να κάνουμε ένα μεταπτυχιακό για να έχουμε μόρια στους διαγωνισμούς μοριοδοτήσεων και όλα αυτά ΓΙΑΤΙ????

Για να καταλήξουμε να έχουμε ένα μισθό των 740 € πρίν και 600 € τώρα???
Για ένα μέλλον που φαντάζει αβέβαιο??? Για να φτάσουμε στο σημείο να λέμε όχι ότι δε θα πάρουμε σπίτι ποτέ, αλλά να λέμε δόξα τω Θεω αν βρούμε δουλειά έστω και με 600 €????

Ναι όλα αυτά που λεω μπορεί να ακούγονται μάυρα, απαισιόδοξα, υπερβολικά, αλλά αυτή είναι η δική μου πραγματικότητα… Σκληρή αυτή τη στιγμή…

Σίγουρα όμως όχι σκληρότερη από τη χτεσινή πραγματικότητα, που φτάσαμε στο σημείο εν έτει 2010 να θρηνούμε θύματα σε μια από τις μεγαλύτερες ειρηνικές πορείες που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα… Όχι σκληρότερη από τον θάνατο τριών νέων ανθρώπων και μιας αγέννητης ζωής που χάθηκε πριν καν δει το φως του ήλιου..
Θυματα είναι: η 32χρονη έγκυος Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η 35χρονη Αγγελική Ζούλια και ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσακάλης
Τριων νέων ανθρώπων που το μόνο που έκαναν ήταν να πάνε στις δουλειές τους το πρωί της απεργίας, χωρίς, κατά πως λένε οι πληροφορίες, να έχουν το δικαίωμα της απεργίας… Υπό το φόβο της απειλής παρέμειναν στις θέσεις τους και ας ζητούσαν να φύγουν από το υποκατάστημα από τις 12 η ώρα το μεσημέρι…

Και μετά έρχεται το άλλο κρίσιμο ερώτημα: οι ανεγκέφαλοι πραγματικά αυτοί τύποι που πέταξαν τις μολότοφ τι είχαν στο κεφάλι τους?? Σίγουρο είναι ότι επεδίωκαν το θάνατο… Αυτό λένε οι μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων… Το θάνατο συμπολιτών τους??? Εκεί φτάσαμε λοιπόν?? Μήπως έχουμε λοιπόν εμφύλιο και δεν το ξέρουμε?? Γιατί απ’ όσο θυμαμαι η τελευταία φορά που είδα ότι είχε υπάρξει εμφύλιος στην Ελλάδα ήταν το 1946-1949… Α ναι όχι ξέχασα… Στην Ελλάδα ΠΑΝΤΑ έχουμε εμφύλιο… Ανάμεσα στα κόμματα, ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, ανάμεσα στις ομάδες… ΠΑΝΤΟΥ…

Ήρθε η ώρα ο καθένας από μας να συμβάλει στην κοινωνική αλλαγή… Όπως μπορεί και όσο μπορεί… Αν θέλουμε να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο…. Έναν κόσμο και μια χώρα με μεγαλύτερη δικαιοσύνη, που οι φταίχτες θα πληρώνουν και οι ένοχοι θα μπαίνουν στη φυλακή…

Και αν όλο αυτό ακούγεται ουτοπικό ή φανταστικό, αφήστε με τουλάχιστον να κάνω αυτό… ΟΝΕΙΡΑ… Δεν κοστίζουν τίποτα… Αλλά ναι ξέχασα, ούτε αυτό επιτρέπεται…