Ο λόγος που ξεκίνησα το blog ήταν για να γράφω για τα τρέχοντα γεγονότα γιατί αλλιώς θα έκανα ένα μπαμ και θα έσκαγα... Ε κάπως έτσι νιώθω και τώρα... Κάτι που τελείωσαν οι εκδηλώσεις των Αγανακτισμένων και δεν έχω με ποιον να τα συζητάω, κάτι που έχω να γράψω πολιτικό άρθρο κάτι μήνες, κάτι που περπατάω και γράφω το άρθρο στο μυαλό μου, ε αποφάσισα να τα γράψω μπας και τα βάλω σε μια σειρά.
Ήταν 5 Μαΐου του 2010 όταν αποφάσισα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις με το κοινό και προέκυψε αυτό το blog, ιστολόγιο ελληνιστί...
Ο τίτλος του διόλου τυχαίος αλλά ουδεμία σχέση είχε με το ομώνυμο βιβλίο του συχωρεμένου Αντώνη Σαμαράκη... Ένα χρόνο και πέντε μήνες μετά, ο τίτλος του άρθρου παραμένει επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε...
Η ανεργία αυξάνεται και όχι με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ούτε με βάση τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, αλλά με βάση την εμπειρία από τη δουλειά.. Οι ανανεώσεις των βιβλιαρίων υγείας του ΙΚΑ για το 2010 έγιναν σε ποσοστό 40% με βάση βεβαιώσεις που χορηγήθηκαν από το ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ και μάλιστα για το έτος 2009… Το 2010 το ποσοστό είμαι σίγουρη ότι θα ανεβεί δραματικά…
Η ανεργία ΤΟΤΕ ήταν στο 10%, ΤΩΡΑ ξεπέρασε το 16%... Οι επιχειρήσεις κλείνουν, οι τιμές αυξάνονται, οι μισθοί μειώνονται, σωρεία επιχειρήσεων πληρώνουν τους εργαζόμενους ανά 2 μήνες, και κάποιες άλλες εκμεταλλεύονται τον κόσμο στο όνομα της κρίσης... Πόσο όμοια φαντάζει η κατάσταση με πριν από 1 χρόνο ε;
Οι μισθοί λοιπόν μειώθηκαν, η είσπραξη έμμεσων φόρων μέσω του ΦΠΑ θα έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση του πραγματικού εισοδήματος, γιατί όπως πάντα ο καταναλωτής πληρώνει το τέλος και μάλιστα ο χαμηλόμισθος... Με μειωμένο εισόδημα λοιπόν, χωρίς 13ο και 14ο μισθό και αυξημένες τιμές στα προϊόντα πως ακριβώς θα επιβιώσουμε??? Υπό νορμάλ συνθήκες, αυτό που θα έλεγα, ότι μας χαρακτηρίζει, είναι ότι η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση… Αλλά αυτό που προκύπτει τελικώς, είναι ότι βαδίζουμε ολοταχώς σε μια τάση στασιμοπληθωρισμού, όπου η συνύπαρξη ανεργίας και πληθωρισμού μαζί στην ίδια περίοδο, αποτελούν ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα ακόμα και για τους γκουρού της οικονομικής θεωρίας..
Δραματική η αύξηση και των αυτοκτονιών στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο, όταν το άκουγα αυτό για την Αργεντινή μου φαινόταν τραγικό... Όταν ξεκίνησα να διαβάζω για την Αργεντινή πριν από ένα χρόνο όταν ήθελα να μάθω τι είναι το Διεθνές Νομισματικό Μουσείο, έλεγα από μέσα μου: "Έτσι θα γίνουμε; Σαν αυτούς;"... Δεν ήθελα να το πιστέψω... Όσο περνάει ο καιρός, πλησιάζουμε πολύ στην οικονομική τους εξαθλίωση...
Η ομαδική κατάθλιψη στο άκουσμα της λέξης ΜΕΛΛΟΝ αποτελεί μόνιμο γεγονός, ακόμα και για μια φίλη 22 χρονών που τώρα τελειώνει το Πανεπιστήμιο κι έχει όλο το μέλλον μπροστά της, οπότε το κλείσιμο της τηλεόρασης και η αποφυγή των ειδήσεων αποτελεί τη μοναδική διέξοδο...
Πριν από ένα χρόνο έλεγα ότι δε μ' αφήνουν να ονειρεύομαι,
Και αν όλο αυτό ακούγεται ουτοπικό ή φανταστικό, αφήστε με τουλάχιστον να κάνω αυτό… ΟΝΕΙΡΑ… Δεν κοστίζουν τίποτα… Αλλά ναι ξέχασα, ούτε αυτό επιτρέπεται…
τώρα όποιος ονειρεύεται είναι δακτυλοδεικτούμενος..
Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Να μείνουμε απαθείς να κοιτάμε το ταβάνι; Να καθίσουμε στον καναπέ μας; Όχι... Η λύση είναι στους δρόμους και στις ειρηνικές διαδηλώσεις... Η λύση είναι στη συζήτηση και στο διάλογο.. Στην ομαδική προσπάθεια ΠΕΡΑ από ΚΟΜΜΑΤΑ και ΙΔΕΟΛΟΓΊΕΣ... Αν γίνεται; Το προσπαθήσαμε με τους Αγανακτισμένους, αλλά κάπου στην πορεία το χάσαμε νομίζω... Βγήκαν πολλά από το κίνημα κι ίσως βγουν περισσότερα στο μέλλον..
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε για ό,τι καλύτερο μπορούμε... Όλοι μαζί... Και όποτε σας πιάνει μια μελαγχολία, ένα ψιλοάγχος, μην ξεχνάτε αυτό που έλεγε η Λίλα στους S1ngles μπορεί "η ζωή να είναι ΣΚΑΤΑ" , αλλά όπως συμπλήρωνε μπορείς πάντα να σηκώσεις το κεφάλι και να κοιτάξεις τον ήλιο!! Χαμογελάστε... Κάνει καλό και σε σας και στους άλλους.. Μην τους δώσετε τη δυνατότητα να πουν ότι σας νίκησαν.. SMILE...!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου