Ζητείται ελπίς... (reloaded 2)

Ενάμισης χρόνος πέρασε από το "Ζητείται ελπίς"...  Πως περνάει ο άτιμος ο καιρός λοιπόν... Πόσο ίδια φαίνονται τα πράγματα με ένα χρόνο πριν και πόσο διαφορετικά την ίδια στιγμή... Η ανεργία που φάνταζε πριν ένα χρόνο ένα πελώριο πλάσμα τώρα το βλέπεις καθημερινά δίπλα σου...

Η ανεργία αυξάνεται και όχι με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ούτε με βάση τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, αλλά με βάση την εμπειρία από τη δουλειά.. Οι ανανεώσεις των βιβλιαρίων υγείας του ΙΚΑ για το 2010 έγιναν σε ποσοστό 40% με βάση βεβαιώσεις που χορηγηθήκαν από το ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ και μάλιστα για το έτος 2009… Το 2010 το ποσοστό είμαι σίγουρη ότι θα ανεβεί δραματικά…

 Οι ανανεώσεις των βιβλιαρίων υγείας πέρσυ γίνονταν με 50 ένσημα έναντι 80 που θα 'πρεπε κανονικά.. Και όχι δεν οφείλεται στους μετανάστες κύριοι... Συγγνώμη που θα σας κακοκαρδίσω... Στην επίσημη ανεργία που έφτασε στο 15,1% οφείλεται και στο γεγονός ότι οι μειώσεις των ενσήμων είχαν εξαγγελεθεί από τις 23 Νοεμβρίου 2010... Περισσότερα στο άρθρο μου στο protagon.H αναλγησία βέβαια του κρατικού μηχανισμού είναι τέτοια, που 2 μήνες από την ημέρα εξαγγελίας της εν λόγω ρύθμισης, ουδεμία ενέργεια έχει γίνει για την υλοποίηση της δέσμευσης. Πλέον βέβαια τα πράγματα πάνε τόσο καλά που τα ένσημα επανήλθαν στα 90 γιατί αφότου μπήκαμε στο μνημόνιο και μετά όλοι έχουμε βολευτεί κάπου...

Για να καταλήξουμε να έχουμε ένα μισθό των 740 € πρίν και 600 € τώρα???

Απλά αστείο ως είδηση... Όχι 740, όχι 600, αλλά 360€ και ευχαριστώ....

Τότε έλεγα "Ζητείται ελπίς" γιατί μάλλον έβλεπα το τρένο να 'ρχεται κατά πάνω μου, τώρα που το τρένο έχει έρθει και το να κρατηθείς όρθιος και γελαστός είναι κατόρθωμα, το λέω με ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια.... Ζητείται ελπίς λοιπόν... Ζητείται δουλειά.... Ζητείται αξιοπρέπεια.... Θέλω να ζήσω στην πατρίδα μου στηριζόμενη στα δικά μου πόδια, κύριοι βουλευτές. Θα με αφήσετε;